Venüs retrosunda en çok Akrepler ayrıldı..

“ Memeden koptuk ayrılık acısı başladı. “ 

😄

Ama öyle.. Başka dilde anlatamam.

İlk ayrılık burada başlıyor psikologlara göre.

Haset bile oradan, bu içi dolu lezzetli beni hayatta kılan şeyden bende niye yok?

18 ayda hayatı nasıl yaşayacağımızı belirliyoruz anlayacağınız.

Dünyayla kurduğumuz ilk ilişki ağız yoluyla, anneyle kurduğumuz ilk ilişki de ‘meme’ yoluyla oluyor. Çok basit gibi görünse de yetişkinliğimizde kurduğumuz sosyal bağlar buradaki anne-meme ilişkimizin nasıl olduğuyla şekilleniyor. 

Yeni doğduğumuzda kendimizde tek bir şeyi algılıyoruz o da ağzımız.

Ağızdan ibaret gibiyiz o süreçte.

 ☺️

Dünya desen bize sadece bir adet meme. 

Bebekken sadece (büyük) bir karış el kadar uzağı görebiliyoruz. Tek net olarak gördüğümüz şey de meme haliyle.

Bizi dünyada tutacak, hayatta kalmamızı sağlayacak tek şeyin de Anne olduğunu anlıyoruz. Sonra süreç içinde Anne’nin gözlerini, saçlarını, burnunu, ilgisini, sevgisini, yanımıza gelmesini sevgi diye tanımlıyor ve bağ kurmanın ne olduğunu anlıyoruz.

Ve ilk ayrılığımız ; annenin ev işleriyle ilgilenmesi memeyi geciktirmesi, baba denen biriyle ilgilenmesi, okul, iş diye bir yere gidip durması, başka bebekleri sevmesi yani yanımızda olamaması…Kardeş de varsa oturalım kederlenelim bebek olarak 🤗 e hani biz bir ve bütündük diyoruz?  

İşte ilk kodlar böyle oluşuyor.

Aradaki bağ cinsiyet olarak şöyle gelişiyor;

Kız çoçuğu için ilk ilişkisi Baba, bağı ve dostu ise Anne.  

Erkek çocuğu için ilk ilişkisi Anne, baba ise düşman, rakip :))

Kız çocuğu için yukardaki tüm ilgi alanları ( dışarıda gelişen kendisinin merkezde olamadığı tüm olaylar ) düşman ve rakip zaten.. 

O yüzden kız çocuğu çoğunlukla aldatmıyor, dışarı bakmıyor. Anneyle arasındaki dostluğu zedelediğini düşünüyor.

Sevgi daha ön planda. Bunu öğreniyor anneden.

Erkek çocuğu ise hayatında herşeye yansıtacağı gibi babasıyla yarışıyor, onu geçmek için başarıyor,

skor odaklı ve hep bir yarış halinde.

Tüm bunların ışığında nihai fikrim;  hep bir hayatta kalma mücadelesi, varolma mücadelesindeyiz ve

yaşamsal kaynakların tükendiği yerde eninde sonunda durmuyoruz. 

Ayrılmak istemiyorsak da birbirimize yaşam alanı sunmamız ve bakım vermemiz gerekiyor.

Tek taraflı olunca herkes bir tarafa gidiyor..

En önemlisi merakı uyanık tutabilmek. Sen geliştikçe öteki ( eş veya başkası ) seni merak eder.

Bu merak sevgiye, birlikteliğe ivme katabilir diye düşünüyorum.